Waarom reis je af naar Lesbos, als je weet dat dat eiland wordt overspoeld door vluchtelingen en dat het deel uitmaakt van een (bijna) failliet land? Het antwoord is net zo simpel als de vraag: omdát het eiland overspoeld wordt door vluchtelingen en omdát het deeluitmaakt van een bijna failliet land. We willen weten hoe het daar is. We willen weten wat het ons doet. En we willen weten wat er aan de achterkant van Europa gebeurt, immers: true value is at the back.
Onze route start in het Turkse Izmir. Daar pakken we de bus naar Ayvalik, alwaar we een nachtje comfortabel slapen. De volgende ochtend vertrekt de veerboot naar Mitilini, en zodra we daar zijn begint het avontuur (want dat is het ook).
Vanaf Mitilini brengt bus of taxi ons naar Molivos, in het Noorden van Lesbos. Daar is een refugee shelter, en daar in de buurt komen de rubberboten met vluchtelingen aan. De afstand tussen het Noordstrand van Lesbos en de Turkse kust is daar veruit het kleinst. Überhaupt is daar de afstand tussen Noord-Afrika en Fort Europa het kleinst.
Wat er daarna gebeurt is ongewis. Twee dingen staan vast: 1) halverwege de week zijn we een paar nachten in Skala Kalloni, middenop het eiland, en 2) uiterlijk op 9 juli nemen we net als veel vluchtelingen (die dan hun permit hebben) de boot naar Athene. Op de 10e vliegen we namelijk terug naar Schiphol.
Wordt vervolgd (als data abonnementen, telefoons en Wakawakalights ons goed gezind zijn). Hieronder nog even een kaartje met de beoogde route.
[huge_it_maps id=”2″]
foto: CC BY SA Ronald Saunders, via Flickr.com