Eerder vandaag postte ik een blog over de walk from hell die de vluchtelingen op Lesbos moeten maken. Op deze #greferendum-dag leg ik uit waarom dat een bizarre praktijk is, juist in het armste land van de EU.
Verder nog iets over de vraag hoe hulporganisaties twee vliegen in één klap zouden kunnen slaan.
Vluchten kost vele malen meer dan een gewoon vakantietripje. En dan is de kans dat je bestolen wordt ook nog eens vele malen groter. Zo betaalde Ibrahim uit Afghanistan $2000 om in Turkije te komen en $2000 voor de oversteek naar Lesbos en werden zijn laatste paar bezittingen hen afgenomen.
‘Waar is de politie, zodat ik mij kan melden?’ is de vraag die de meeste vluchtelingen stellen zodra ze aan land zijn. De tweede vraag: ‘kan ik ergens een taxi vinden, of een bus?’ Na al die uitgaven zou het veruit het goedkoopste stuk van hun reis zijn. Een busticket van het strand tot het kamp kost €6,90-€9,00. En ook veel eilanders zijn best bereid om mensen een lift te geven. Maar het mag niet, en dat is raar!
Griekenland is het armste land van de EU en dreigt de muntunie te verlaten. Als elke vluchteling een busticket van €6,90 zou betalen, zou dat (bij 1400 mensen per dag) een dagomzet opleveren van bijna €10.000. Dat is drie ton per maand, en 3,5 miljoen per jaar. En voor de vluchtelingen zou dat veruit het goedkoopste gedeelte van hun reis zijn.
Maar dat kan dus niet. Elke Griek die op dit moment een vluchteling meeneemt, loopt het risico van een boete van €5000 plus een behoorlijke gevangenisstraf wegens mensensmokkel. En daar kijken de eilanders wel link voor uit.
Worden er dan helemaal geen vluchtelingen vervoerd? Natuurlijk wel. Een enkele mazzelaar heeft een Europees uiterlijk en komt de bus wel in. Vrouwen en kinderen worden na lang liften soms opgepikt door goedwillende toeristen die hun verhuurvoorwaarden aan de laars lappen (Paul en Esme, nogmaals bedankt voor maar liefst 2x heen en weer rijden). En mensen die nog voldoende geld over hebben, kunnen uiteraard een beroep doen op criminelen die voor een fiks bedrag wel om de wet heen willen rijden.
Maar daar heeft de Griekse economie dus niets aan. Gelukkig heeft men het erover dat de wet misschien wel gewijzigd zou moeten worden. Dus wie weet…
Ondertussen hebben ook hulporganisaties ontdekt hoe beroerd de situatie voor de vluchtelingen op Lesbos is. Tineke Ceelen zette haar organisatie al in gang, ICCO/Kerk in Actie kwam al polshoogte nemen en de UNHCR heeft diverse verkenners op het eiland rondlopen. Maar of de Grieken er wat aan hebben als zij de hulp gaan coördineren, is maar zeer de vraag. Dat werkt eigenlijk alleen als ze genereus samenwerken met lokale partijen. Maar wanneer alle middelen worden afgenomen bij bedrijven in de rest van Europa schiet het nog niets op. Daarom mijn oproep: schiet te hulp, maar sla wel twee vliegen in één klap, en de eilanders kunnen je daar prima in adviseren.